"Horses do not have a spoken language, they cannot form words. Therefore they cannot be naughty just to bully you"
Met deze quote wil ik niet zeggen dat paarden niet kunnen communiceren of geen emotie hebben. Zeker niet, paarden communiceren continue en zijn puur emotie. Ze beschikken alleen niet over taal zoals wij dat hebben en dat heeft gevolgen. Paarden kunnen namelijk niet redeneren, hebben geen abstract denkvermogen zoals wij dat hebben. Je paard zal dus niet kunnen plannen voor de toekomst. Dat is dus ook de reden waarom een paard niet instaat zal zijn om gedrag te vertonen met het doel om jou te pesten, om het jou express moeilijker te maken. Je paard heeft die capaciteit niet.
Paarden hun gedrag is communicatie. Communicatie over hoe ze zich voelen in de situatie en/of is een reflectie van wat ze geleerd hebben, wat er in het verleden heeft gewerkt om een gewenste uitkomst te verkrijgen (toegang tot iets, vermijden van iets). Lastig of ongewenst gedrag is dus geen groots plan van je paard om jou terug te pakken of om het jou lastig te maken. Je paard is niet koppig. Je paard probeert iets te communiceren en het is aan jou om uit te zoeken wat!
Een tweede belangrijk gevolg van het feit dat paarden geen taal hebben zoals wij, is dat ze niet over hun emoties kunnen nadenken of er over kunnen praten zoals wij dat doen. Paarden ervaren emoties dus heel puur. Emoties zijn bij hen gewoon wat ze zijn. Ze kunnen daar niet over redeneren of er een waardeoordeel aan vast knopen, kunnen er niet met andere over praten en zo bepaalde angsten of onzekerheden weg rationaliseren of verminderen. Jouw paard voelt gewoon wat ‘ie voelt.
Ben jij bijvoorbeeld bang van een spin in je kamer, dan kan je tegen jezelf zeggen van oké ik ben bang van die spin. Ik ben helemaal alleen dus kan niemand om hulp vragen, maar ik weet dat die spin die daar zit onschuldig is. Die doet niets en kan mij niet bijten of steken. Er is dus eigenijk geen echt gevaar. Door hier rationeel over na te kunnen denken slagen wij er (in de meeste gevallen) in om onze eigen angst te verminderen, waardoor we in het geval van de spin toch een glas over het beestje kunnen zetten en het buiten kunnen zetten. Jouw paard kan dit niet. Ze zullen angst ervaren en daar op een bepaalde manier op reageren. Uiteraard blijft je paard niet per se in die angst zitten, daar dienen copings mechanisme voor.
Die copings mechanisme kunnen alleen wel eens voor conflict zorgen. Het gedrag dat hier mee gepaard gaat is voor ons vaak ongewenst of zelfs gevaarlijk, dus wij willen meestal niet dat onze paarden dat soort gedragingen gaan vertonen als wij met hen aan het werk zijn. Toch is het belangrijk om als mens te herkennen wat er met je paard gebeurt. Om te herkennen dat ze bijvoorbeeld angstig of gefrustreerd zijn en in respons daarop de situatie aan te passen zodat die emotie terug kan zakken. Want je paard kan zichzelf daarin niet bijstaan, kan niet tegen zichzelf zeggen: ‘Hey kom op vriend het is maar een plastic zakje, dat bijt niet.’ of ‘Hey joh geen zorgen vorige keer was hier een deur toegewaaid, maar nu zijn ze al toe.’
Het is onze taak om empathie op te brengen voor de manier waarop paarden emoties beleven, om echt te proberen ons in hun beleving te verplaatsen.
Wil je meer praktische voorbeelden van hoe paarden hun emoties beleven en hoe dit invloed heeft op je trainingen en interacties met je paard? Luister dan zeker naar de podcast aflevering: Emoties Bij Paarden.
